Aku suka baca satu buku ni..tajuk die "HOW TO STOP WORRYING AND START LIVING" by DALE CARNEGIE..dlm buku ni bnyk yg kite boleh belajar dan jadikan panduan..salah satu darinya ialah daripada ungkapan ni..saje nak kongsi ngn kwn2..dalam bahasa ibunda kita lebih kurang mcm ni la bunyinye..
Bila anda tidak boleh menjadi pohon cemara di atas bukit.
Jadilah belukar di lembah, tetapi jadilah belukar paling indah dipinggir parit.
Jadilah rumpun, bila anda tidak boleh menjadi pohon.
Bila anda tidak boleh menjadi perdu, jadilah rumput, Dan buatlah jalan-jalan menjadi indah.
Bila anda tidak boleh menjadi gurami, jadilah teri, Tetapi teri yang paling indah di tambak!
Kita tidak semuanya boleh menjadi ketua, maka jadilah pasukan, Semuanya ada kepentingan masing-masing, Ada pekerjaan besar ada pekerjaan kecil, semua harus dilakukan.
Dan tugas yang harus kita kerjakan ialah yang terdekat dengan kita.
Bila anda tidak boleh menjadi jalan besar, jadilah permatang.
Bila anda tidak boleh menjadi matahari, jadilah bintang, Bukan besarnya mengukur anda kalah atau menang,
Yang penting jadilah yang terbaik dari diri anda.
suke dengn ape yg cube disampaikan..ape yg aku faham..sebagai manusia kite seharusnye jgn terlalu fikirkan kesempurnaan..sbb kite ni manusia biasa..xkan wujud kesempurnaan yg 100%..so, klu asyik pikirkan nk jd org yg sempurna..mulalah penyakit hati tu akan datang..dengki..irihati dan mcm2 lagi..
